(w szermierce)

См. также в других словарях:

• szpada — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. szpadaadzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawna broń sieczna o wąskiej, długiej, prosto i ostro zakończonej głowni oraz osłoniętej rękojeści; obecnie broń sportowa używana w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• szermierka — słowna «błyskotliwa wymiana słów, poglądów; dyskusja, polemika»: Maciek był dowcipny i pisał przezabawne limeryki, które nieraz powtarzaliśmy sobie i cytowali, gdy nadarzyła się ku temu sposobność. (...) niełatwo było konkurować z nim w… …   Słownik frazeologiczny

• baraż — m II, D. u; lm M. e, D. y a. ów sport. «w szermierce: walka dodatkowa między zawodnikami mającymi jednakową liczbę wygranych walk, decydująca o kolejności miejsc; dogrywka» Stanąć do barażu. Zwyciężył po barażu. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• estokada — ż IV, CMs. estokadaadzie; lm D. estokadaad sport. «w szermierce: trudny do odparcia cios, polegający na tym, że ostrze szpady przechodzi pod ramieniem przeciwnika» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• fechtmistrz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów «nauczyciel fechtunku, mistrz w szermierce» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• fechtować się — ndk IV, fechtować siętuję się, fechtować siętujesz się, fechtować siętuj się, fechtować sięował się «walczyć białą bronią, ćwiczyć się w szermierce; uprawiać fechtunek» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• finta — ż IV, CMs. fintancie; lm D. fint sport. «w szermierce: ruch pozorny, wykonany dla zmylenia przeciwnika i ułatwiający wykonanie ruchu istotnie zamierzonego» Denerwować przeciwnika fintami. ‹wł.› …   Słownik języka polskiego

• flesz — I m II, D. a a. u; lm M. e, D. ów ( y) sport. «w szermierce: błyskawiczny atak, polegający na wyrzucie całego ciała do przodu i pchnięciu lub cięciu» ‹ang.› II m II, D. a a. u; lm M. e, D. ów ( y) fot. «lampa wyładowcza wytwarzająca duży strumień …   Słownik języka polskiego

• fleszować — ndk IV, fleszowaćszuję, fleszowaćszujesz, fleszowaćszuj, fleszowaćował, fleszowaćowany sport. «w szermierce: błyskawicznie atakować» …   Słownik języka polskiego

• floret — m IV, D. u, Ms. floretecie; lm M. y 1. «broń kolna używana w szermierce» 2. «konkurencja szermiercza» Spotkania finałowe we florecie. ‹fr. z wł.› …   Słownik języka polskiego

• kosz — I m II, D. a; lm M. e, D. y a. ów 1. «rodzaj naczynia, różnego kształtu i wielkości, wykonanego z rozmaitych materiałów, używanego do noszenia, przechowywania, mierzenia czegoś; koszyk» Kosz wiklinowy, blaszany. Kosz do bielizny, do śmieci. Kosz… …   Słownik języka polskiego